Plattdüütsch Dööntjes

Beten wat to‘n Högen un Smuustern för de Frünn vun dat Plattdüütsche, denn ji weet doch:

 

Keen Dag för Dag sien Arbeit deit
un jümmers op’n Posten steiht
un deit dat goot un deit dat geern,
de dröfft sik ok mal amüseern!

 

Walter fraagt Kuddl: “Kuddl, hest Du dat seh’n, wat de Deern mi jüst ansmuustert hett?" Dor seggt Kuddl: "Dat glööv ik Di, Walter. As ik Di dat ierste Mal seh’n heff, dor müss ik ok verdüvelt lachen!"

* * *

"Herr Paster, is dat egens ’n groot Sünn, wenn ik sünndags Football speel?" "Dat Du speelst, mien Jung, is keen Sünn, man aver so as Du speelst!"

* * *

„Segg mal,“ fraagt Kuddl Beckmann sien Naver Heinz, wo is denn de böse Striet mit Dien Oolsch güstern utgahn? Hebbt Ji Ju weller verdragen?“ „Dat will ik Di segg’n, se is toletzt op Kneen bi mi ankrapen kamen!“ „Is ni wohr“, meen Kuddl heel nielig, „un wat hett se dor seggt?“ Na, se see blots: “Du Bangbüx, nu kumm blots endlich ünner dat Bett rut!“

* * *

"Mien Fru hett jümmers Recht", vertellt Fiete an’n Stammdisch. "Ik heff ehr seggt, wat ik ehr to Wiehnachten en Brilliantring schenken wull." Se hett dor blots seggt: "Dat deihst du jo doch nich!" "Un wat sall ik Ju segg’n? Se hett Recht beholen!"

* * *

De Kinner in’e School müssen Hoochdüütsch snacken, blots tohuus güng dat noch op Platt. Man blots,- se kregen dat jümmers weller dörcheneen. De Schoolmeestersche harr de Gören nu jüst utenannerpuult, wat de Minschen all för Fehlers hebben künnt un nu fraagt se: "Was ist also neidisch?" Matten hett nich richtig tohüürt un antert nu: "Och, dat is ’n Disch, wo de Snieder op sitt un neiht!"

* * *

Köönt Se mi wull segg’n, woveel D-Mark noch op mien Konto sünd?" fraagt de ole Stiene Dreyer den jungen Mann op de Hannelsbank. "Dat heet nu avers Euro!" antert de dor. "Ach, wat se nich seggt, nich mehr Konto?"

* * *

"Papi, ik mutt mal ünner dree Ogen mit Di snacken, hest Du nu ’n beten Tiet?" "Du meenst wull ünner veer Ogen, mien Jung?" "Ne, Papi, en Oog muttst Du wull beter ’n lütt beten tokniepen!"

* * *

"En ganz Fatt wörr ik utdrinken," meen de junge, smucke Fru an ‘n Jungbrunnen, "wenn ik blots noch mal achtteihn sien kunn!" "Aver, aver nu laat man dat Snacken na, se köönt doch kuum öller sien!" "Ik bün twintig!" sücht se dor. "Aver, wat is dat schon för ’n Ünnerscheed twüschen achtteihn un twintig?" "Na, de Ünnerscheed is ’n Ehmann un twee Kinner, is dat nix?"

* * *

Ulli snutelt al ’n bannig lange Tiet mit ’n smucke, junge Deern op de Bank an‘n Haven rüm. Se wunnert sik blots över sien egenoordige Maneren. "Nu segg mi doch blots, worüm mutt ik Di egens bi’n Snuteln jümmers an Dien Ohrläppchen faten?" "Nu, ik bün bilütten vörsichtig worrn, mien Deern. Bi düss Gelegenheit hett mi maleenst en Deern mien Breefdasch klaut!"

* * *

De Jung kümmt ut de School, smitt sien Tüügnis op’n Disch un sett sik in de Eck. Dor fangt de Vadder nu an to lesen: "Deutsch vier, Mathematik vier, Geschichte vier. Naja, mien Jung, hier hest du jo ok noch en Twee!“ "Jo, Vadder, dat sünd avers de twee Daag, de ik wegen Krankheit fehlt heff!"

* * *

In Pelzerhaken is en Urlauber ut de Grootstadt un seggt to den Kröger: "Wat hebbt Se blots för ’n wunnerbaren Eekboom vör Ehr Huus stahn!" "Jo, jo," seggt de dor, "un verleden Johr hebbt wi vun düss dulle Eek ok noch fief Zentner Appeln rünnerhaalt!"

* * *

Fiete sien Fru Lieschen is böös krank. Dor kaakt Fiete ehr ’ne dünne Rinnersupp. Lieschen  hett avers blots en Lepel dorvun eten, denn much se al nich mehr. "Na goot", meent Fiete dor, "denn hau ik mi dor noch teihn Fleeschklüten rin un eet de Supp sülvst op."

* * *

Kuddl Dreyer steiht op’t Postamt un lickt an so’n Breefmark: "Dor is jo gar keen Klever an!" meent he na’n Wiel. "Na, dat is jo gediegen," meent dor de Postbüdel, "Du büst nu al de veerte Kunn, de dat vun düss Breefmark seggt!"

* * *

"Aver Jung!" see de Modder, "wo sühst du denn blots al weller ut? Dien schöne helle Büx is jo ganz bruun. Geiht dat denn nich eenmal, wat Du Dien fienen Saken ni glieks schietig maakst? Wo hest Du Di denn blots weller rümdreven?" De Jung darop: " Ach, egens nix wieder, egens bün ik blots in’t Gras full’n!" "Ach, vertell doch nich. Gras, dat is doch gröön un nich bruun!" "Dat stimmt wull", seggt de Jung dor, "avers dat Gras harr jo vörher en Koh freten!"

* * *

De Dokter seggt to Trina Soltwedel: "Wat Ehr Mann is, Fru Soltwedel, de is swoorkrank un bruukt de neegsten Daag ’n Barg Roh. Ik heff hier wat Godes opschreven, wat beruhigen deit. Dor nehmt Se man all acht Stunnen twee Pillen vun!"

* * *

Tante Gerda kummt jüst ut de Slaapkamer, in de de Modder vun den lütt Ulli graad en lütt Jung to Welt bröcht hett. De Döör steiht ’n Spalt apen un he kann sien lütten, niegen Broder al schreen höörn. Un Tante Gerda fraagt em: "De Adebor hett Di jüst en niegen Broder bröcht. Wullt Du em Di mal ankieken?" Ulli see eerst gor nix. Man denn meen he: "Mien Broder nich, avers - wenn’t angahn kunn -, den Adebor wörr ik mi  heel geern mal ankieken!"

* * *

Hans-Uwe steiht vör’n Spegel un will sik jüst sien Boort afraseern. Dor kümmt sien Fru Gerda rin un fraagt em, of se em nich vertell’n sall, wat se hüüt allens inköfft un utgeven hett. Dor antert Hans-Uwe: "Solang ik dat Mess noch an’n Hals heff - man beter nich!".

* * *

Uwe güng na’n Dokter. "Köönt Se mi hölpen, Herr Dokter?" "Na, worüm geiht dat denn?" fraagt de Dokter mitföhlsch. "Ik heff vör söven Johr ne Goldmünz daalsluckt!" see Uwe. "Mien leven Uwe, woso sünd Se dor nich al wat fröher mit kamen?" "Bit hüüt heff ik dat Geld noch ni bruukt, avers nu weet ik ni, wovun ik de Wiehnachtsgeschenke köpen sall!"

* * *

Tante Leenchen fraagt de lütt Melanie: " Segg mal, mien Deern, wokeen vun Dien beiden Bröder magst Du lever, Dirk or Heine?" "Dat kann ik Di ni segg’n, Tante Leenchen, anners is Heine weller böös mit mi!"

                                                            * * *

Op´t Gericht fraagt de Richter: "Sünd Se sik jümmers noch seker, dat de Mann, de hier vör Gericht steiht, ehr Auto klaut hett?" - "Ja, ik weet ni, wo ik nu höört heff, wat de Afkaat jüst allens vertellt hett, dor bün ik mi gor ni seker, wat ik överhaupt mal ´n Auto hatt heff!"

* * *

Dat Wiehnachtseten hett bannig goot smeckt. Krischan hett -as he dat toseggt harr- den Disch afrüümt un is graad in de Köök, as sien lütt Filius dörch de Döör kummt un fraagt: "Du, Vadder, wat is egens en Bigamist?" "Dat is en Keerl, de dubbelt so veel Geschirr afspölen mutt, as ik nu!" meen de Vadder dor.

* * *

"Worum wullt Du Di denn scheden laten?" "Ach, mien Fru drifft sik jümmers soveel in de Kneipen rüm!" "Woso dat denn,- süppt se viellicht?" "nee, dat nich, se söcht mi jümmers!"

* * *

"Na, mien Jung, wat hest du denn Dien lütten Broder to’n Geboortsdag schenkt?" fraagt Oma den sössjöhrigen Guschi. "Ik heff jo doch noch keen Geld", meent dor de lütte Schietbüdel, "vun mi hett he avers de Masern kregen!"

* * *

"Jungedi", seggt de Ogendokter to Franz Path, nadem he em ünnersöcht harr. "Wo hebbt Se blots mien Praxis vundaag funnen?"

* * *

Fiete kummt na sien Huusbank un hoolt sik ´n poor Piepen. As de Baas vun de Bank em süht, geiht he op em to un seggt: "Se mööt sik doch egens al bannig wiehnachtlich föhl´n?" "Woso meent Se dat denn, wi hebbt doch eerst Oktober?" see Fiete. "Aver, Se hebbt doch Ehr Konto al bit to´n Dezembermaand övertrocken!"

* * *

"Wat hest Du denn Dien Erna to Wiehnachten schenkt, Hinnark?" "Se wull jo to un to geern, ik sull ehr mol so richtig överraschen!" "Un, - hest dat denn ok trechkregen?" "Dor verlaat Di to, hunnertperzentig! Se harr sik nämlich en Auto wünscht, un ik heff ehr ‘n Bluus schenkt!"

* * *

Franz Madsen geiht an ’n Haven spazeern! Dor süht he miteens ´n Mann, de as dull in´t Water spaddelt un jümmers bölkt: "Help, help, help!" Franz schüttkoppt blots un röppt em to: "Harrst man lever swemmen lehren sullt, as Ingelsch!"

* * *

Karsten hett al weller mal wat verkiehrt maakt. Dor hoolt sien Fru mit de Hand ut un ballert em en an de Riestüten. He is heel un deel verbaast un gnaddert: "Un üm düsse Hand heff ik mal anholen!"

* * *

Kort vör Meddernacht süht ‘n Putz, dat dor en Fru lang de Straat jachtert un achteran rönnt ´n Keerl. De Putz springt nu dortwischen un will den Keerl jo opholen. Dor brüllt de Keerl den Putz an: "Maken Se blots, dat Se ut´n Weg kaamt! Wi weern in´t Kino un wokeen opletzt tohuus is, de mutt afwaschen!"

* * *

Krischan sitt in so´n Kroog in Hamborg un hett ´n Kööm un Beer vör sik op´n Disch stahn. Dor kümmt en Keerl vun´n Naverdisch un meent: " Weten Se nich, dat in en Johr över hunnert Hamborger dörch Snaps dootblievt?" Krischan kiekt em an meent denn blots: "Dat maakt mi doch nix, ik bün jo keen Hamborger, ik bün doch Holsteener!"

* * *

De Buer Rövenkopp kummt vun sien Naver trüch un seggt to sien Fru: "Emma, ik heff man´n bösen Döst". " Sall ik Di denn´n Glas Water bring’n?" fraagt se em. Dor meent de Buer füünsch: "Vun Waschen heff ik nix seggt, ik heff man blots vun Döst snackt!"

* * *

En Muermann is bi de Arbeit un hett Pech, wat he vun en hoge Leller daalfallt. Dat is to`n Glück noch goot aflopen, denn he is op ‘n Dutt Sand full‘n. De Buherr, de graad dor weer un dat sehn hett, de löppt ja glieks na em hen un röppt de annern to: " Flink! Halt em foorts’n Glas Water!" Dor maakt de Muermann de Ogen op un seggt: "Vun wo hooch mutt ik denn egens hendoolfall‘n, dat ik en Kunjak krieg un keen Water?"

* * *

De Modder seggt to den lütten Timo: " Du Timo, gah mal na Birgitta ehr Stuuv rin, wo Birgitta mit ehren Fründ Jochen sitt! Un denn kiek mal na, wat de Twee dor maakt un seggt jüm man, ik harr seggt, se süllt dat naloten, dat schickt sik ni!"

* * *

En Vegetarier-Familie is bi Buer Kluvetasch to Besöök. Dat is jüst Middagstiet un de Huusfru röppt: " Rinkamen, sünnst warrt dat Eten koolt!" Nu maakt Familie Kluvetasch en Gegenbesöök bi de Vegetarier. As dat nu Meddagstiet is, röppt de Huusfru: " Rinkamen, sünst verwelkt dat Eten!"

* * *

An de Tanksteed: "So,Kuddel, Du büst hüüt de letzt Kunn, de den Spriet noch för den olen Pries krieg‘n sall!" "Tja, Fiete, wenn dat so is, denn maak de Koor man bit to‘n Rand vull,- dat sall sik denn man ja ok lohn’n!" Later bi`t Betahlen: "Du Fiete, üm woveel warrt sik de Sprietpries denn verännern?" Dor meent Kuddel ganz dröög: "Dat will ik Di geern segg`n, morgen sall de Liter üm söss Penn sacken!"

* * *

En jungen Keerl hett sien niege Fru Würstchen mitbröcht. "Wo sall ik de denn blots torechtmaken?" fraagt sien Fru. "Dat geiht doch heel eenfach", meent he, "blots kaken, so as du annerletzt de Fisch trechtmaakt hest." He sett sik in de Stuuv un leest in`t Narichtenblatt. Na en Tiet röppt sien Fru ut de Köök: "Meddag! Man hoffentlich sünd de Wüst so recht worrn, denn veel blifft ja ni na vun de Wüst, wenn man se eerst – as de Fisch annerletzt- utnahmen hett!"

* * *

Hinnerk kriggt sien Söhn bi de Büx: "Segg mal, mien Jung, hest du amenn uns Finsterschiev insmeten?" "Ja, heff ik, dat deit mi leed." "Wo keem dat denn?" "Och, as ik dor so seet un mien Katapult reinmaken dä, löst sik dor doch bauts en Schuß...!"

* * *

Peter Ludwig meen, dat he mal weller na‘n Putzbüdel müß. As he dor ankümmt, hett de Baas keen Tiet för em un lött sien Liehrjung dat maken. Dat Hoorsnieden geiht ok fix vun de Hand, avers bi dat Boortsnieden snitt de Jung em dreemol ordig in‘n Hals rin. As he torecht is, fraagt he na ’n Putt Water. "Se hebbt Recht", seggt de Jung, "dat is ordig dröge Luft hier!" "Dat weet ik nich", antert Peter Ludwig dunn, "ik will man blots pröven wat mien Hals noch dicht bleven is!"

* * *

Volker keem mal bannig laat vun so‘n Schoolmeesterkonferenz tohuus un dor seggt sien Fru: "Wo kannst Du mi hier blots so lang alleen laten, ik heff de ganze Tiet keen Oog to kregen!" "Och, mien lüttje Deern, meenst Du amenn, ik heff al`n Oog to hatt?"

* * *

Rainer kummt heel opgereegt in de Afteek un fraagt na’n Middel gegen Wörm. "Für Erwachsene?", fraagt de Afteker. "Minsch, wat weet ik, wo oolt dat Deert is," antert Rainer.

* * *

"Ulli, mien Söten, worüm geihst Du jümmers vör de Döör, wenn ik singen do?" "Wieldat de Lüüd, ni glöven süllt, ik do Di wat, mien Deern!"

* * *

De Scheper will mit sien Hund to Kark gahn, avers he hett sik in de Tiet verdahn. Nu löppt he in Draff los, man blots de Kark is al anfungen. He kümmt jüst rin, as de Paster seggt: " Ein guter Hirte verläßt seine Schafe nicht!" Dor seggt de Scheper to sien Hund: " Kumm, Bello, wi gaht weller, de Keerl stickelt!"

* * *

Lütt Ole hett vör`t Huus twintig Mark funnen un löppt na sien Vadder. "Hier, Vadder, heff ik funnen", seggt he, " krieg ik nu teihn Perzent Finnerlohn?" "Ach, wees still, Jung, hier hest Du fief Mark un nu mutt dat goot sien!"

* * *

..... dat maakt wi foorts wieder, - kiek man mal weller in!